سریال تلویزیونی دودكش تاكنون با واكنش های مختلفی از سوی مخاطبان مواجه شده است. بخش عمده یی از قصه این سریال درباره یك قالیشویی و روابط میان آدم های شاغل در آن است. این موضوعی است كه سبب شد تا خبرنگار ما، با چند قالیشویی تماس گرفته و نظر آنها را درباره این سریال جویا شود. سریال دودكش اكثر موقعیت های طنز خود را با به كارگیری ظرفیت های یك قالیشویی از تحویل گرفتن فرش تا شستن، خشك كردن و رساندن فرش ها به دست صاحبانش می سازد.

این اغراق در واقعیت تا جایی پیش می رود كه به نظر می رسد كارگردان و طراح صحنه برای نشان دادن یك فضای كاری خاص بیش از آنكه به واقعیت استناد كنند از تخیل خود وام گرفته اند! سریال دودكش به واسطه انعكاس برشی از زندگی كارگری و طبقه متوسط موفق شده است جایگاه خود را در میان مخاطبان در تلویزیون پیدا كند و به یكی از پر بیننده ترین برنامه های ماه رمضان سال ؟تبدیل شود.

این سریال جزو معدود مواردی است كه یك نویسنده برای لوكیشن اصلی خود در یك سریال به سراغ قالیشویی رفته و محیط كار را با فضای زندگی تلفیق كرده است. پیش از این در صحنه یی از فیلم سینمایی «سگ كشی» ساخته بهرام بیضایی در سكانس مربوط به داریوش ارجمند یك قالیشویی با استفاده از تمهیدات سینمایی به درخشانی انعكاس داده شده بود. حال سوال این است كه قالیشویی منعكس شده در سریال دودكش تا چه اندازه مبتنی بر واقعیت است؟ و در ارائه این امر تا چه حد موفق بوده است؟ خبرنگار ما در گفت وگو با كاركنان دو قالیشویی متفاوت در نقاط مختلف شهر تهران سعی دارد تا میزان نزدیكی قالیشویی «مشتاق» را به یك قالیشویی واقعی بررسی كند.

مجتبی قیاسی، یكی از كاركنان یك قالیشویی با اظهار این نكته كه سریال «دودكش» را بسیار دوست دارد و تمام قسمت های آن را تماشا كرده است، بیان كرد: قالیشویی «مشتاق» در سریال «دودكش» هیچ شباهتی به قالیشویی واقعی ندارد. ما به آن می خندیم و برایمان كمدی و جوك است. اما زندگی این افراد به زندگی واقعی ما بسیار شبیه است. مشكلات شان، سادگی هاشان و... آنها را كه می بینیم انگار كه زندگی خودمان را می بینیم.

مژگان محمدی، دفتردار یك قالیشویی دیگر نیز با اشاره به اینكه خانواده خود همگی نسل در نسل قالیشویی دارند، عنوان كرد: كارخانه قالیشویی سریال «دودكش» حتی شبیه یك كارگاه قالیشویی سطح پایین نیز نیست. كل خانواده من در قالیشویی كار می كنند و من قالیشویی های مختلفی را دیده ام كه هیچ كدام شباهتی به قالیشویی «مشتاق» ندارد. این سریال خیلی طرفدار دارد و نشان دادن آن باعث می شود دیگران درباره ما جور دیگری فكر كنند، ما به رییس اتحادیه نیز اخطار دادیم كه این سریال می تواند باور مردم را نسبت به قالیشویی تغییر دهد و آنها با پیگیری از صدا و سیما گفتند كه باید تا انتهای سریال را دنبال كنید و در پایان اتفاقاتی می افتد.

خنده دار است كه قالی ها را هنگام تحویل روی پله ها سر می دهند یا برای شستن شان با شلنگ آب می ریزند و مثل فرش شستن توی حیاط فرش ها را می شویند. ما موردهایی داشتیم كه برای شستن فرش هایشان به ما زنگ زدند و به شوخی از ما پرسیدند كه آیا مثل قالیشویی «مشتاق» فرش می شویید؟ اگر این طور است فرش هایمان را به قالیشویی شما ندهیم. هرچند كه سریال «دودكش» بسیار دوست داشتنی است و ما همگی آن را دوست داریم و نمی توانیم از آنها دلخور شویم.

وی در پاسخ به این پرسش كه آیا این اصطلاح است كه به قالیشویی می گویند كارخانه یا واقعا همه قالیشویی ها كارخانه دارند، گفت: نه به اصطلاح به قالیشویی می گویند كارخانه، حالابسته به امكانات این كارخانه ها، كارگاه های كوچك یا بزرگ دارند.

محمدی با اشاره به این نكته كه تا به حال ندیده است كه مدیر یك قالیشویی در قالیشویی اش زندگی كند، افزود: در قدیم مرسوم بود كه قالیشو ها محل كار و زندگی شان یك جا باشد ولی امروزه این مساله واقعیت ندارد. وی در ادامه گفت: نوع زندگی صاحبان قالیشویی «مشتاق» از لحاظ اقتصادی شبیه قالیشو ها نیست. وضع مالی قالیشوها آنقدر بد نیست. پدر من تا كارگر زن دارد كه سرویس كارهایش درآمد خیلی خوبی دارند و به راننده اش به خاطر حساسیت و سختی كارش ماهی دو میلیون و پانصدهزار تومان حقوق می دهند.

تلویزیون غمگین است
علی خودسیانی، فیلمنامه نویس تلویزیون درباره عملكرد تلویزیون در مناسبت های مذهبی گفت: ما برای مناسبت فیلم نمی سازیم، بلكه یك فیلم غمگین می سازیم و به زور به یك مناسبت منگنه اش می كنیم.

وی درباره تاخیر صدا و سیما در پرداختن به مناسبت های گوناگون گفت: البته فكر می كنم مدیران مناسبت ها را فراموش نمی كنند، بلكه چون اعتماد ندارند و مطمئن نیستند كه شش ماه دیگر بر سر كارشان باشند، دیر اقدام می كنند و چون برای شش ماه دیگر برنامه ریزی نمی كنند، كیفیت كارها پایین می آید.

این نویسنده خاطرنشان كرد: البته در هر شبكه یك گروهی به اسم گروه فیلم های مناسبتی تشكیل شده است و این نشان می دهد كه این عرصه چقدر اهمیت داشته كه این گروه را تشكیل داده اند، ولی شاید چون ما بیشتر مناسبت هایمان مذهبی است و بیشتر به عزاها توجه می كنیم تا جشن ها و شادی ها، اینطور به نظر می رسد كه تلویزیون به سمت غم و غصه پیش می رود.

خودسیانی گفت: كارگردان هایی كه شناخته شده اند و سرشان به تن شان می ارزد، قبول نمی كنند كار مناسبتی بسازند و اگر هم قبول كنند ترجیح می دهند كه سریال بسازند نه اینكه تله فیلم بسازند.

این نویسنده درباره اینكه چرا تلویزیون وقتی یك فیلم تلویزیونی را در مناسبت ها پخش می كند، فقط به فكر ادا كردن دین به آن مناسبت است و به كیفیت و فیلمنامه و... توجه ندارد؟ گفت: فیلم های تلویزیونی سفارشی و ضرب الاجل ساخته می شوند و همچنین به دلیل اینكه تهیه كننده كار را گرفته است و می خواهد فقط آن كار را به اتمام برساند و آنتن را پر كند، كاری ندارد كه كارگردان كیست یا چه كسی فیلمنامه را نوشته است.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: